To pytanie przewijało się kilkanaście lat temu w trakcie końcowego okresu studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Kilka odpowiedzi autorskich na to pytanie doprowadziło do napisania pracy magisterskiej. Po latach odkopałam z archiwum te teksty, które będą prezentowane na blogu … czytaj dalej…
Tym razem przypominam wystawę fotografii Kili Zamany i Karoliny Jakóbczak z wyścigów psów grenlandzkich z roku 2012. [bs_well size=”md”] Czy psy mogą się uśmiechać? Oczywiście, że tak. Bo są w swoim żywiole, biegną w wyścigu psich zaprzęgów. Mogą pokazać … czytaj dalej…
No właśnie jako motto przyjemność z życia. Przypominam tym razem recenzję z wystawy Kazimierza Kicke z roku 2010: [bs_well size=”md”] Przyjemność to motto warszawskiego artysty Kazimierza Kicke, którego obrazy można oglądać na wystawie „Abstrakcja” w galerii Kredens przy … czytaj dalej…
Tak informuje na ekranie mojej komórki Instagram. Fakt social media wysysają wszystko. Nie zawsze mi się chce sprawdzać co 5 minut jaka historia została wpuszczona na Instastory. I tak nie zamierzam kupować reklamowanych produktów. Jedynie zaglądam nieraz na profile galerii i muzeów, … czytaj dalej…
Gdzieniegdzie wzmianki, gdzieniegdzie info. Ale nadal mało wiadomo o kolejnych artystach głuchych ze Skandynawii. Na pierwszy ogień: Joseph Albert Soult Berg ze Szwecji (1832-1916) był synem śpiewaka Isaka Alberta Berga. Zdradzał w dzieciństwie talent i uczęszczał do wielu … czytaj dalej…
Mirosław Śledź jest unikatową osobowością na tle całego środowiska artystów głuchych – nie wiem czy stworzył cos nowego w postaci „nowego nurtu” o nazwie kwadryzm (jak to on sam to określa). Niestety nie mam zdjęć z tamtej wystawy, więc dla ilustracji idei … czytaj dalej…
Justyna w swym życiu doświadczyła emocji dwóch kresek, jest matką obecnie syna Wiktora w wieku szkolnym. Ale tamte emocje nadal są, nadal się przypominają we wspomnieniach z dawnego okresu. Przypominam recenzję z bardzo fajnej wystawy malarstwa … czytaj dalej…
Te dni minęły baaardzo tradycyjnie i bez szaleństw. Jak zawsze fasola z miodem zaspokoiła moje podniebienie, rybki, zupa grzybowa. No i ślepka suczki Zuzanny, która ze szczęścia latała i „papudziła” (robiła pogotowie hałaśliwe swoją zabawką – papugą). I energicznie rozpakowywała swoje … czytaj dalej…
Głucha przez duże G Czy głucha przez małe g? To pytanie o tożsamość Nie ma odpowiedzi A może i jest odpowiedź: Ani to Ani tamto. Jedynie droga pomiędzy Jak własna wymyślona litera. Ani mała Ani … czytaj dalej…
Tym razem przypominam recenzję wystawy Sylwii Stankiewicz, która swego czasu często jeździła z nami na plenery i wyróżniała się swoim malarstwem i swoją osobowością: Zbliża się sztorm emocji. Chwila, moment i wychodzi głębia. Pieje kokosz. Pcha … czytaj dalej…