Chaos, przemoc i natłok kiczu to cechy charakterystyczne dla norweskiego twórcy Bjarne Melgaarda z pochodzenia Norwega mieszkającego w Nowym Jorku i na starość chcącego zamieszkać w Oslo w miejscu, gdzie Edward Munch miał swoją pracownię. Absolwenta Królewskiej Akademii w Amsterdamie. Nie bez kozery nawiązuje się do Muncha w kontekście Melgaarda. Jego prace to wytwór szalonego i zarazem imponującego twórczego umysłu, w którym tkwi potężna dawka ekspresjonizmu współczesnego ocierającego się o hiperrealizm i prymitywizm.
Z Bjarnem Melgaardem jest związana słynna historia krzesła rasisty. Zaprojektował je Bjarne, który inspirował się pracami słynnego artysty lat sześćdziesiątych – Allena Jonesa. Dołączam zdjęcie tego krzesła wraz ze zdjęciem siedzącej Daszy Żukowej. Zdjęcie Daszy Żukowej (redaktor naczelnej magazynu Garage i także współwłaścicielki słynnej galerii Garage w Moskwie) siedzącej na krześle Bjarne Melgaarda opublikowane w serwisie Buro 24/7 wywołało niezły szum krytyki w mediach. Redaktor naczelna Miroslava Dumova przepraszała urażonych dzień po publikacji. Pewne tematy mają się jednak dobrze na krzesełku „Tabu” i podpierają się wymogami poprawności politycznej. Niezależnie od dzisiejszego podejścia do sztuki to jednak nadal próbuje się ustawić pewne granice wypowiedzi artystycznej.
Kolejny projekt wzbudzający żywe emocje jest projekt domu w pobliżu Oslo w miejscu gdzie tworzył i miał pracownię Edward Munch. Projekt „A House to Die In” powstaje od roku 2012 we współpracy z architektonicznym studiem Snøhetta. Czarna bryła i zwierzęce figurki sprawiają surrealne wrażenie kompletnie nie przystające do idei minimalizmu sztuki skandynawskiej. Ale pasujące do ciemnej strony osobowości skandynawskiej. Wbrew pozorom ma to sens.
Gdyby tak zerknąć chwilę w umysły na jawie i we śnie, to taka scenografia jak u Melgaarda może się pojawić. Tzw. kicz szaleństwa duszy. Kicz pozornie nie związany z sensem i upodobaniem do minimalizmu u Skandynawów. Ale jeśli wziąć pod uwagę ich depresyjność, wcześniejsze moje zapiski o sztuce death metalu (Bjarne Melgaard był tym zainspirowany), to ten kicz smutku, depresji, czerni staje się niezwykle jasny i oczywisty.
Więcej info pod linkiem poniżej:
bjarnemelgaard.com
a więcej prac Melgaarda:
www.stabfrenzy.com
